महाकालोऽवतु क्षेत्रं श्रियं में सर्वतो गिरा पूर्वस्यामसितांगो मां दिशि रक्षतु सर्वदा भैरवं कवचं ब्रूहि यदि चास्ति कृपा मयि ॥ १�

कपालकर्तृका वामे शूलं खट्वाङ्गम् दक्षिणे ॥ ८॥ वायव्यां मां कपाली च नित्यं पायात् सुरेश्वरः।। जलमध्येऽग्निमध्ये वा दुर्ग्रहे शत

कपालकर्तृका वामे शूलं खट्वाङ्गम् दक्षिणे ॥ ८॥ ॐ सहस्त्रारे महाचक्रे कर्पूरधवले गुरुः । सर्वसिद्धिमवाप्नोति यद्यन्मनसि वर्तते �

सिद्धिं ददाति सा तुष्टा कृत्वा कवचमुत्तमम् । इदं कवचमज्ञात्वा काल (काली) यो भजते नरः ।   दुर्भिक्षे राजपीडायां ग्रामे वा वैरिमध्�

डाकिनी पुत्रकः पातु पुत्रान् में सर्वतः प्रभु श्रद्धयाऽश्रद्धयावापि पठनात् कवचस्य यत् । सर्वसिद्धिमवाप्नोति यदयन्मनसि रोचते ।